12- Vertrekken & Aankomen

Daar is ie dan, mn 1e fotomapje. Eerst maar eens iedereen bedanken voor alle lieve berichtjes de laatste paar dagen. Het kostte me op de 1 of andere manier veel moeite om weg te komen. Jullie berichten stuwden me voorwaarts! Ik denk dat het niet weg kunnen komen vooral te maken had met mn enkelblessure, licht ontstoken pereneus spier en flink wat fybromyalgie pijnen. 650 km lopen is nu denk ik niet verstandig.

Al kort voor vertrek heb ik mn plannen dan ook enigszins wat aangepast. Maar daarover later meer.

Zondagmiddag viel ik met mn neus in de boter op een private party in Groningen. VOLLEDIG underdressed in mijn camino tenue, bergschoenen en rugzak was ik tóch welkom op het Abraham feestje van een voor mij onbekende jarige job. Aansluitend met Rene de Graaf en Francis mee naar huis, lekker naborrelen, eten en de kooi in.

De volgende ochtend had ik het schip van Rene voor mezelf en ben ik op mn dooie akkertje naar het station gewandeld. De Camino is begonnen! In de trein merkte ik dat naarmate de kilometers verstreken er een heerlijke rust op mij neerdaalde. Het gevoel van niets hoeven, de zintuigen op scherp en het prachtige Nederlandse landschap voorbij zien komen...ik kwam weer thuis in mezelf. En dat gevoel is tot nu toe alleen maar versterkt. Vanochtend bedacht ik me hoe goed het toch is om af en toe gewoon even uit te checken uit de dagelijkse gang van zaken en een tijdje ME TIME te creëren. HEILZAAM zelfs! ( want nu al bijna pijnvrij!!!).

De vlucht ging prima, heerlijk zen zitten lezen, tukken en mediteren. Bij aankomst even puzzelen hoe dat ook alweer zit met het OV in Portugal en hup op de bus richting Yes hostel. Het was een broeierige avond en ik besloot de laatste paar kilometers te gaan wandelen. Oooh wat voelde ik mij meteen alweer een pelgrim. De geluiden, geuren en palmbomen in de drukke stad, mijn rugzak op mn rug in volle verwachting naar mijn eerste bedje. En ja hoor! De aankomst was weer als vanouds...Bij het inchecken één en al hartelijkheid alsof je de verloren vriendin bent die na jaren thuiskomt. Wát een gastvrijheid!

Ik lig met 5 anderen op een kamer met "eigen" badkamer en wc. Mn stapelbed is m'n Tiny housje voor 3 nachten. Gister had ik een communal dinner in de hostel voor €10,- . Hiervoor kreeg ik huisgemaakte wortelsoep vooraf en als hoofdgerecht meatballs,rijst en salade. Dit was ook nog eens inclusief DRIE consumpties, maar belangrijker: het was heerlijk! Vanochtend ontbijt zelfde verhaal. Voor €3,- een uitgebreid ontbijtbuffet met yoghurt, cruesly, verse broodjes, ham, kaas, koffie,thee, juices etc. Goed om de dag mee te beginnen!

Vandaag gekuierd, veel gewandeld door de stad en alles lekker op me af laten komen. OV pas geregeld, credential en St. Jacobsschelp gehaald in de kathedraal, alvast de 1e kilometers van de Camino gelopen en dus weer oud en vertrouwd op zoek naar de gele pijlen, vlooienmarkt bezocht ( heerlijk als je niets hoeft te kopen vanwege lichtgewicht willen reizen) lekker geluncht, diverse kerken bezocht, op bankjes gezeten met mn e-reader, mensen gekeken en net even gedold met mn roommates uit NY City.

Donderdag ga ik naar een ecofarm vlakbij de sprookjes stad Sintra. Hier blijf ik een week om mn enkel genoeg te ontzien. Daarna acht ik de kans groot dat ik dan eindelijk kan starten met mijn Camino. Maar of dat ook daadwerkelijk vanaf Lissabon is betwijfel ik. Maar zover is het nog niet.

Voor nu: bedankt voor het lezen en lieve groet vanuit prachtig Lissabon!